ഈ ഉച്ചയിലെ നിശബ്ദത
എന്റെ ആത്മാവില് സ്പര്ശിച്ച നിന്റെ തേങ്ങലാണ്...
എന്നോട് ചേരുകയും പിന്നെ വിട്ടു പോകാതെയും നീ...
നീ എന്ന് ചൊല്ലുമ്പോള് അതില് ഞാന് കൂടി ഉണ്ടെന്ന അറിവ്...
ഇത് ഏതു കാലത്തെ മൌനം മുറിക്കല്,
നമുക്ക് അപരിചിതമായ പാതയിലൂടെ
സഞ്ചരിച്ചു നമ്മില് എത്തിയത്
എന്തിന്റെ നിയോഗമാവാം...
ഞാന് അറിയുന്നു,
ഈ നിമിഷം,
ഈ കീബോര്ഡിലൂടെ വിരല് ചലിക്കുമ്പോള്
നിന്റെ ഹൃദയം പിടക്കുന്നത്...
അത് എന്നില് എത്താനുള്ള നിന്റെ പരവേശം....
എല്ലാം ഞാന് അറിയുന്നു...
പ്രണയമേ,
ഓരോ വാക്കും നിന്റെ ഹൃദയത്തില് കൊള്ളുമ്പോള്
ഞാനും വിവശതയില്...
No comments:
Post a Comment