പ്രണയ പരാഗം ..

ഓര്‍മകളില്‍ തഴയ്ക്കും
പ്രണയ പരാഗങ്ങള്‍
അകമനസ്സില്‍ വീണ്ടും
ഊര്‍ന്നിറങ്ങവേ
ഓരോ കനവിലും നിന്‍
മുഖം കാണാ നാവുന്നെനിക്ക്
വളപൊട്ടു മുറിച്ച
നീല ഞ രംബിലിപ്പോള്‍
നിണപ്പാടുകളില്ല
കണ്ണീരിന്റെ
നനവ്‌ പടരാത്തൊരിടം
കണ്ടെത്താനാവില്ല
കാഴ്ച്ചകളിലെല്ലാം
കരളുറഞ്ഞു പോവുന്നു
തിരുത്ത്തിയെഴുതാത്ത്ത
പ്രണയ കവിതയെ
വാങ്ഗ്മയത്തിന്റെ
യോഗാദണ്ടില്‍
ബന്ധിച്ചപ്പോഴെല്ലാം
നിന്റെ സ്നേഹ
തപോവനത്തില്‍
ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു ..
ഇമവെട്ടും മാത്രയില്‍
അന്യാധീന പെട്ട
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ
നീ ബലി കഴിച്ചത്
നിരാനന്ദ ലോകത്തിന്റെ
ഹോമാഗ്നിയില്‍ ...
എന്നിട്ടും
ദീപ്തമായ മരണത്തിന്റെ
പടിവാതില്‍ക്കല്‍
വെറുതെയൊരു
മഞ്ചിരാത് ഞാന്‍
കൊളുത്തി വെച്ചു..
ഋതു ഭേദങ്ങള്‍
തീര്‍ക്കും നിര്മിതിയിലെല്ലാം
പച്ചകുത്തിയത്
നിന്റെ മിഴികളുടെ
ചിത്രമായിരുന്നു..